Nekropolia dawnych mieszkańców Miasteczka Krajeńskiego wyznających judaizm zatraca powoli charakter cmentarza. Pierwotne założenie zajmowało malownicze wzgórze na skraju lasów, jednak dość odległe od centrum wsi. Dzisiaj z licznych zapewne pochówków pozostało kilkanaście reliktów kamiennych lub ceglanych obramowań i tablic nagrobnych.
Bez dokładnych współrzędnych lub precyzyjnych wskazówek niełatwo tam trafić, gdyż okolica cmentarza jest zalesiona i otoczona podobnymi elementami rzeźby terenu. W dodatku dostępne informacje nie precyzują lokalizacji bądź wskazują błędne miejsce. Poprawiłem położenie znacznika na mapie, więc potencjalni odkrywcy mają ułatwione zadanie.
Moim zdaniem najprościej dotrzeć do celu ul. Leśną i dalej gruntową drogą między sadami owocowymi. W połowie dystansu napotkamy po lewej skromne domostwo, a droga poprowadzi w liściasty las. Jeśli nie zgubimy śladów kolein to przejdziemy obok ruin starej cegielni. Za piaszczystym odcinkiem wejdziemy w rynnę leśnego wąwozu i po kilkudziesieciu metrach osiągniemy cel. Pierwsze groby znajdują się u stóp wzgórza po lewej stronie drogi, a kolejne w głębi cmentarnej działki.
Powierzchnia cmentarza wynosiła prawdopodobnie ok. 0,5 ha na planie wydłużonego czworoboku o nieregularnym kształcie. Teren wydaje się podzielony dwoma szpalerami starych dębów, a centralną częścią założenia jest wierzchołek wzniesienia. Zachowane do dziś artefakty zajmują zachodni skłon pagórka, po obu stronach szpaleru zorientowanego na kierunku północ-południe. Drugi szereg dorodnych drzew rośnie pod kątem prostym do pierwszego wzdłuż drogi.
Szkoda, że miejsce pochówku krajeńskich Żydów pozostaje bezimienne. Za kilkanaście, kilkadziesiąt lat zaniknie po nim wszelki ślad nie tylko materialny, ale także uleci z pamięci obecnych mieszkańców. Taki jest los wielu cmentarzy, lecz warto zabiegać o zachowanie śladów poprzez trwałe i godne upamiętnienie miejsca. To ważny element historii Miasteczka rzutujący na tożsamość jego społeczności. Jej przyszłość kreowana jest przeszłością, której warto poświęcić choćby chwilę uwagi.
Bez dokładnych współrzędnych lub precyzyjnych wskazówek niełatwo tam trafić, gdyż okolica cmentarza jest zalesiona i otoczona podobnymi elementami rzeźby terenu. W dodatku dostępne informacje nie precyzują lokalizacji bądź wskazują błędne miejsce. Poprawiłem położenie znacznika na mapie, więc potencjalni odkrywcy mają ułatwione zadanie.
Moim zdaniem najprościej dotrzeć do celu ul. Leśną i dalej gruntową drogą między sadami owocowymi. W połowie dystansu napotkamy po lewej skromne domostwo, a droga poprowadzi w liściasty las. Jeśli nie zgubimy śladów kolein to przejdziemy obok ruin starej cegielni. Za piaszczystym odcinkiem wejdziemy w rynnę leśnego wąwozu i po kilkudziesieciu metrach osiągniemy cel. Pierwsze groby znajdują się u stóp wzgórza po lewej stronie drogi, a kolejne w głębi cmentarnej działki.
Powierzchnia cmentarza wynosiła prawdopodobnie ok. 0,5 ha na planie wydłużonego czworoboku o nieregularnym kształcie. Teren wydaje się podzielony dwoma szpalerami starych dębów, a centralną częścią założenia jest wierzchołek wzniesienia. Zachowane do dziś artefakty zajmują zachodni skłon pagórka, po obu stronach szpaleru zorientowanego na kierunku północ-południe. Drugi szereg dorodnych drzew rośnie pod kątem prostym do pierwszego wzdłuż drogi.
Szkoda, że miejsce pochówku krajeńskich Żydów pozostaje bezimienne. Za kilkanaście, kilkadziesiąt lat zaniknie po nim wszelki ślad nie tylko materialny, ale także uleci z pamięci obecnych mieszkańców. Taki jest los wielu cmentarzy, lecz warto zabiegać o zachowanie śladów poprzez trwałe i godne upamiętnienie miejsca. To ważny element historii Miasteczka rzutujący na tożsamość jego społeczności. Jej przyszłość kreowana jest przeszłością, której warto poświęcić choćby chwilę uwagi.