Cmentarz Ewangelicki

Malo znany cmentarz ewangelicki miesci sie przy drodze po prawej stronie od wschodniej części Lodzi do Kurowic. Z trasy jest w zasadzie niewidoczny, natomiast warto go odwiedzić, gdyż kryje w sobie sporo tajemnic. Nagrobki pochodzą z polowy XIX i XX wieku i należą do osób pochodzenia niemieckiego i obrządku ewangelickiego. Cmentarz osłonięty jest drzewami a z racji braku działań restauracyjnych zachował dziki, klimatyczny charakter:)

Przydrożny, bukowiecki cmentarz ewangelicki. Czas w tym miejscu daje się we znaki.

Bukowiecki cmentarz znajduje się w centrum wsi, tuż przy ulicy Rokicińskiej. Jego początki mogą sięgać 1803 roku, kiedy z inicjatywy władz pruskich wytyczono kolonię (nazwaną wówczas Königsbach) i sprowadzono osadników z Wirtembergii. Cmentarz zajmował powierzchnię blisko 2 tysięcy metrów kwadratowych i otoczony był ceglanym murem. Ostatnich pochówków dokonano w 1945 roku. Ponoć jeszcze w latach 80-tych XX wieku nagrobki pozostawały w stanie praktycznie nienaruszonym, a cmentarz otaczał wysoki, ceglany mur. Dokonane w kolejnych dziesięcioleciach dewastacje pozbawiły go "czytelności", upodabniając do zarośniętego, dzikiego wysypiska śmieci.

Dzisiaj to jeden z najbardziej znanych wiejskich cmentarzy ewangelicko-augsburskich w regionie. Dzięki akcji porządkowej z 2009 roku zainicjowanej przez Tomasza Klepacza – członka Stowarzyszenia Eksploracyjno-Historycznego „Grupa Łódź" oraz późniejszej działalności Andrzeja Brauna, radnego w miejscowej gminie, obiekt odzyskał swój dawny charakter. Temat Bukowca i jego historii poruszony został w lokalnych mediach. Wokół licznych artykułów w prasie i internecie rozgorzała dyskusja dotycząca nie tylko kwestii opuszczonych cmentarzy ewangelickich, ale też pamięci o wielokulturowych korzeniach regionu.

Obecnie na cmentarzu możemy oglądać kilkadziesiąt nagrobków, fragmentów pomników i ram grobowych o zróżnicowanych formach. Najstarszy pomnik pochodzi z 1852 roku. Na cmentarzu znajdziemy też fragment starego drewnianego krzyża, współczesny krzyż oraz "lapidarium" złożone z cynkowych tabliczek. Od 2016 roku zwiedzających wita duża tablica informacyjna

Widać że ludzie starają się dbać o ten cmentarz. Poprawione litery na nagrobkach, i skoszone ścieżki. Niestety kilka nagrobków zostało zniszczonych przez złych ludzi.

Klimat klima klimat

Przechodzą dreszcze