Cmentarz w Starych Rochowicach

Standardowy polski cmentarz pełen granitowych i lastrykowych nagrobków. Z niemieckich zachował się tylko jeden grobowiec oraz resztki w murze. Być może pod gęstą trawą znajduję się coś więcej. Na cmentarzu znajdziemy prosty drewniany krzyż oraz piękne lipy.

(Przetłumaczone przez Google) Cmentarz Stare Rochowice położony nieco na uboczu od głównej drogi, starzeje się i nadal jest w użyciu. Mała tabliczka na domu, po lewej stronie od głównego wejścia, świadczy o tym, że został on „zbudowany w 1854 roku”.
Teren cmentarza otoczony jest drzewami, które mogą mieć już kilka lat. Kamienny mur ograniczający pokazuje tu i ówdzie schorowaną ruinę, poza tym dobrze utrzymany teren - przynajmniej w części frontowej. Dojazd prowadzi niewielką drogą pod górę od strony budynku Świetlicy. Cmentarz blokuje zielona żelazna brama, ale jest dostępna.
Górna część i prawa strona wyglądają trochę smutno. Tutaj niektóre z grobowców są dziko zarośnięte i zniszczone. Najwyraźniej ta destrukcja jest akceptowana, tolerowana lub pożądana. W końcu to groby - niestety wygląda to jak plac budowy (wysypisko śmieci).
Nawet jeśli nie ma już krewnych pochowanych tutaj, którzy mogliby zaopiekować się tymi grobami, to i one są częścią historii tego miejsca. Nie należy ich wystawiać na działanie natury ani innych zniszczeń.
Mam nadzieję, że wkrótce będę mógł napisać tutaj coś pozytywnego.

(Wersja oryginalna)
Der Friedhof Stare Rochowice liegt etwas abseits der Hauptstraße.Er ist bereits in die Jahre gekommen wird er immer noch genutzt. Die kleine Tafel am Haus, links neben dem Haupteingang zeugt davon, "Erbaut im Jahr 1854 ".
Das Friedhofsgelände ist umgeben mit Bäumen die auch schon etliche Jahre vorweisen können. Die abgrenzende Steinmauer zeigt hier und da marode Baufälligkeit auf, ansonsten ein gepflegtes Areal - zumindest im vorderen Teil. Der Zugang erfolgt über über eine kleine Straße aus der Richtung des Gebäudes Swietlica hangaufwärts. Ein grünes Eisentor sperrt den Friedhof ab, der aber zugänglich ist.
Ein wenig traurig sieht der obere Bereich und die rechte Seite aus. Hier sind teilweise Grabanlagen wild verwuchert und zerstört. Augenscheinlich wird diese Zerstörung akzeptiert, toleriert oder gewünscht. Es sind schließlich Gräber - leider sieht es wie auf einer Baustelle (Müllhalde) aus.
Selbst wenn es keine Angehörigen der hier Beerdigten mehr gibt, die diese Grabstellen pflegen könnten , sind auch diese Gräber Teil der Geschichte dieses Ortes. Sie sollten nicht der Natur oder sonstiger Zerstörung ausgesetzt sein.
Ich hoffe bald etwas positives hier berichten zu können.