Cmentarz Żołnierzy Włoskich w Warszawie

Unikalne miejsce. Nie tylko w samej Warszawie. Także za sprawą założeń powstania cmentarza w 1926, na który przeniesiono żołnierzy, którzy zmarli w niewoli podczas I Wojny Światowej - z terenu całej Polski. Drugi taki znajduje się tylko we Wrocławiu - stamtąd jednak dzięki staraniom rządu włoskiego w 1957 r. ekshumowano wszystkich Włochów poległych po 1943 r. i przeniesiono na Cmentarzu Żołnierzy Włoskich w Warszawie.

Wbrew pozorom skromny. Pełne majestatu skłania do zadumy. Dobry pomysł na wizytę w celu nie tylko poznania historii Warszawy ale też w celu wytłumaczenia młodemu człowiekowi z czym tak naprawdę wiąże się wojna.

Lub wybicia z głowy mitu włoskiego żołnierza, który zalągł się w głowie chociażby za sprawą filmu "Giuseppe w Warszawie".

Same liczby poległych żołnierzy, którzy "nie wrócili do włoskiej ziemii, skąd ich ród", robią duże wrażenie.

Rzędy prostych nagrobków skąpane w oszczędnej zieleni przypominają zaś trochę cmentarze aliantów we Francji czy we Włoszech.

Czasem pod ogrodzeniem, wzdłuż której prowadzi ścieżka z przystanku tramwajowego (polecam dojazd komunikacją) nieśmiale wyrastają czerwone maki, budzące jeszcze inne, bliskie nam Polakom skojarzenia...

Na cmentarzu o powierzchni 0,8 ha pochowano 898 żołnierzy włoskich pojmanych przez wojska Cesarstwa Niemieckiego na froncie włoskim i zmarłych w obozach jenieckich na terenie Polski podczas I wojny światowej (w szesnastu rzędach) oraz 1415  obywateli Włoch poległych lub zamordowanych w hitlerowskich obozach jenieckich i koncentracyjnych podczas II wojny światowej, których prochy złożono na cmentarzu w latach 1957-1967.

Na środku cmentarza znajduje się tablica pamiątkowa ku czci sześciu włoskich generałów (Spatocco, Andreoli, Balbobertone, Ferrero, Trionfi, Vaccaneo) zamordowanych przez oddziały Waffen-SS 28 stycznia 1945 w Kuźnicy Żelichowskiej w województwie wielkopolskim.

Miejsce pochowania żołnierzy włoskich poległych na Froncie Wschodnim w latach pierwszej wojny światowej oraz żołnierzy i oficerów w tym kilkunastu generałów zamordowanych przez hitlerowców czyli nazistów podczas drugiej wojny światowej po kapitulacji Włoch w 1943 roku

W dniu 11 czerwca o godz 11 rano bramy cmentarza były zamknięte.
Planowałem zwiedzić to miejsce. Może innym razem się uda...

Jedno z bardziej zadbanych miejsc pamięci które przypominają minione czasy.

Odwiedzilem pierwszy raz - po dlugim zamiarze. Ciekawy. Kwatery z I i II Wojny Swiatowej. Napisy sa niewyrazne. Wzbudza refleksje. Obok jest strzelnica sportowa - huki strzalow nadaja tez klimat temu miejescu. Cmentarz Żołnierzy Włoskich jest wyróżniony nazwą przystanku komunikacji miejskiej. Rosna jukki - pieknie kwitly - piekne kwiaty.UWAGA dla Zarzadcy - wymaga nieco odnowienia :)

Skromne i ciekawe miejsce.

Warto odwiedzić.