(Przetłumaczone przez Google) Kiedyś był to sklep meblowy, teraz to obóz koncentracyjny, w którym Ukraińcy wysyłani są do pracy w pobliskiej fabryce na 10 godzin za grosze, a każdego ranka cieszą się nie smakiem kawy, ale zapachem plastiku z tej samej fabryki . A jako bonus: bezdomne psy, bezdomni, absolutnie wyludniony teren w promieniu 4 kilometrów, brak choćby minimalnych udogodnień, z wyjątkiem knajpek, które miały pierwszeństwo bardziej niż zwykły sklep, co w zasadzie nie dziwi .
(Wersja oryginalna) Когда-то был магазином мебели, сейчас это исправительный концлагерь куда ссылают украинцев, чтобы те работали на соседнем заводе по 10 часов за гроши, и каждое утро наслаждались не вкусом кофе - а запахом пластика от того же рядом стоящего завода. И как бонус: бродячие собаки, бомжи, абсолютно безлюдная местность в радиусе 4 километров, отсутствие даже минимальных удобств кроме пивнухи которой отдали приоритет больше, чем обычному магазину, что впринципе не удивительно.
(Wersja oryginalna)
Когда-то был магазином мебели, сейчас это исправительный концлагерь куда ссылают украинцев, чтобы те работали на соседнем заводе по 10 часов за гроши, и каждое утро наслаждались не вкусом кофе - а запахом пластика от того же рядом стоящего завода. И как бонус: бродячие собаки, бомжи, абсолютно безлюдная местность в радиусе 4 километров, отсутствие даже минимальных удобств кроме пивнухи которой отдали приоритет больше, чем обычному магазину, что впринципе не удивительно.