Kościół Rzymskokatolicki pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika

Kościół pw. św. Stanisława w Koźminie Wielkopolskim jest kościołem poklasztornym. Był wybudowany w latach 1648-1670 dla klasztoru Bernardynów wraz z zabudowaniami klasztoru. W 1818 roku władze Pruskie zlikwidowały istniejący przy kościele klasztor. Budynki klasztorne zostały przebudowane na więzienie a kościół od 1851 roku pełnił funkcję kościoła filialnego. Od listopada 1925 roku jest kościołem parafialnym. Jest to budowla barokowa o jednej nawie, z nieco węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Zachowało się bogate, wyposażenie kościoła, głównie w stylu rokokowym i barokowym z drugiej połowy XVII i połowy XVIII wieku. W zabudowaniach klasztoru mieści się Ośrodek Wychowawczy.
Szkoda, że przejezdny turysta nie ma możliwości zobaczenia wnętrza nawet przez kratę, jak to jest w zwyczaju w innych świątyniach.

Miejsce piękne, klimatyczne, wyciszone, pomimo że w mieście.Wraz z otoczeniem perełka.

Pobernardyński, kościół barokowy. Nieco ukryty za murem klasztoru, więc bryłę najlepiej oglądać cofając się w głąb ulicy.

Ładny klasztor ze stawem obok

Kościół Świętego Stanisława w Koźminie Wielkopolskim – jeden z dwóch koźmińskich rzymskokatolickich kościołów parafialnych. Należy do dekanatu Koźmin diecezji kaliskiej.Jest to świątynia pobernardyńska wybudowana w latach 1648-1670. W 1818 roku Prusacy zlikwidowali istniejący przy kościele klasztor. Budynki klasztorne zostały przebudowane na więzienie; świątynia od 1851 roku pełniła funkcję kościoła filialnego parafii farnej, a od 1 listopada 1925 roku jest kościołem parafialnym. Do roku 1967 parafia była zarządzana przez proboszcza parafii farnej. Następnie zostały wyznaczone granice obu parafii i miasto zostało podzielone na dwie części. Bogata historia, ciekawa architektura czynią z tego miejsca idealny punkt na refleksję i modlitwę. Polecam.

Piękny stary klasztor z surowymi ścianami i przepięknymi pięcioma ołtarzami. Wspaniałe wrażenie robi stara chcielnica o nieregularnym kształcie, wykonana ręcznie dodatkowo w historyczny klimat wprowadza drewniana klapa do krypty na środku kościoła. Przebywając wewnątrz Klasztoru mamy wrażenie że czas cofnął sie o 200 lat.

Ten kościól, wlaściwie jak inne miejsca kultu sprzed XX w. nie pachnie nowością, lecz jest i spełnia swoją funkcję.

Podczas ślubu nie wiedzieliśmy, które z wyjść kościoła jest tym głównym wyjściem. Poza tym OK.