Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grotnikach

Pan Muchowiecki ma popsuty zegarek i stanął mu na jednej godzinie. Tak kłamać w opiniach. Nie ładnie. Jest kościół, to i są dzwony.

Nowa posadzka, nowe ławki. Świetna robota proboszcza.

Kościół p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grotnikach, wzniesiony został w latach 1930-1933 z fundacji Sylwestra i Marię Jungowskich. Aktu konsekracji dokonał w trakcie budowy biskup Łódzki Wincenty Tymieniecki 9 lipca 1933 roku. W latach 1933-39 był kościołem filialnym parafii w Zgierzu. W czasie okupacji Niemcy utworzyli w nim kostnicę. Po wojnie został odnowiony przez pełniących w nim posługę Misjonarzy Oblatów. Po erygowaniu parafii w Grotnikach w 1951 roku pełni funkcję świątyni parafialnej. Budynek kościelny przez swoje usytuowanie, rozmiary i swoisty kształt, z daleka zwraca na siebie uwagę. Stanowi przykład nurtu funkcjonalistycznego w polskiej architekturze modernistycznej lat 30-ych ub. wieku. Wertykalnym akcentem, uzewnętrzniającym konstrukcję są rowkowane pilastry na skrajach ryzalitu środkowego, oraz schodkowe szkarpy opinające naroża ściany. W 2003 r. dokonano rozbudowy kościoła, według projektu inż. arch. Wojciecha Wycichowskiego i inż. konstr. Witolda Pietrasa, w wyniku której prezbiterium oddzielono transeptem od nawy głównej. W ten sposób wnętrzu świątyni nadano plan krzyża łacińskiego. Na tyłach absydy prezbiterialnej wybudowano zakrystię, niewielką kaplicę do spowiedzi oraz pomieszczenia pomocnicze. W ołtarzu umieszczona jest figura Matki Bożej Fatimskiej, przywieziona z Fatimy i ofiarowana przez obywatelkę szwajcarską Andreę Ramuz. W 2004 roku dobudowano od strony południowej korpusu, cylindryczną wieżę dzwonniczą w formie neoromańskiej baszty zwieńczonej stożkowym łamanym hełmem.

Znacznie się teraz poprawiło, ale wiele lat temu miałem do czynienia z ówczesnym proboszczem... same najgorsze wspomnienia.

Parafia przyjazna gościom i parafianom.Dzięki wkładowi pracy O.Proboszcza i pozostałych Ojców
Oblatów niedzielne msze i modlitwa zbliżają do
Boga.
Szczęść Boże w dalszej posłudze.

Coraz ładniejszy kościół. Trzeba przyznać że aktualny proboszcz jest niezwykle przedsiębiorczym człowiekiem. Jestem "letnią parafianką" od 40 lat więc niejako jestem świadkiem tych zmian które w ostatnim czasie zachodzą.

Na drodze do Krzysztofa Krawczyka ciekawy obiekt sakralny położony w ciekawej leśnej okolicy

Moja Parafia - tak świetnie jeszcze nie było.
Z naciskiem na świetnie.