Kościół Królewski w Wicinie Od końca XVIII wieku stary szachulcowy kościółek parafialny w Wicinie (gmina Jasień) wymagał coraz częstszych i coraz kosztowniejszych remontów. Był też za mały, by pomieścić w swym wnętrzu wszystkich wiernych, bo przyrost ludnościowy wsi parafialnych w tym okresie był znaczny. Coraz częściej opowiadali się parafianie za budową nowego, większego kościoła z trwałych materiałów. Brakowało jednak pieniędzy i poparcia. Wprawdzie podjęto stosowne zobowiązania finansowe , ale mimo upływu lat składki były niedostateczne. Stało się jasnym, że sami nie sprostają zadaniu. Potrzebna była pomoc z zewnątrz. Trzeba było niemal 50 lat zabiegów kolejnych pastorów, aby przezwyciężyć piętrzące się trudności, niechęci i niemożności zewnętrzne. W końcu zwrócono się o pomoc do władz państwowych i do samego króla Fryderyka Wilhelma IV znanego z łaskawości wobec swoich poddanych, wielkiego inwestora. "Zawsze dawał się uprosić i było Jego największą rozkoszą, gdy mógł udzielać pomocy. Z podporą swego rządu budował drogi, mosty, linie kolejowe, 300 kościołów, 600 domów farnych, 1900 szkół wiejskich i gimnazjów, setki budynków użyteczności publicznej." Później jasieński nauczyciel Bahnke pisał w wydanej w 1897 roku książeczce o powiecie żarskim, że król w "najwyższym stopniu" zainteresował się inicjatywą Wicinian. Nie tylko wyraził przychylność budowie nowej świątyni, ale miał też w niej osobisty udział. Już od dzieciństwa król był wszechstronnie uzdolniony, znał się m.in. na sztuce, był zagorzałym romantykiem. Nie tylko z królewskiej kasy wyasygnował znaczące sumy pieniężne, ale też osobiście ingerował w plany architektoniczne, w które wprowadził "swoje idee". Nie znamy niestety nazwiska autora projektu. Przypuszczać jednak można, że mógł być to nawet jeden z królewskich architektów. Fryderyk Wilhelm IV jednak nie doczekał nawet rozpoczęcia budowy wicińskiego kościoła. W 1857 roku zapadł na udar mózgu, zmarł w 1861 roku. Prace budowlane, zgodnie z królewską obietnicą ruszyły w 1862 roku. Do Wiciny zjechali architekci, murarze, tynkarze, cieśle i sztukatorzy. Wprowadzili zamieszanie do cichej i spokojnej dotąd wsi. Zakwaterowani zostali na koszt gminy w poszczególnych chatach. Miejscowych zatrudniano tylko do transportu materiałów budowlanych i prac pomocniczych przy przygotowaniu zaprawy, dostarczaniu budulca na rusztowania. trzy lata później kościół został ukończony. Zewnątrz otrzymał on formy neogotyckie. W przeciwieństwie do poprzedniego, wyposażony został w strzelistą wieżę umieszczoną po wschodniej stronie. Kościół w Wicinie należy do tych nielicznych kościołów, które posiadają wieżę po wschodniej stronie. Jasne i przestronne wnętrze, kolorowe światło wpadające przez barwne witraże. W podzięce za królewską łaskawość w oknach prezbiterialnych umieszczono wizerunki pary cesarskiej - cesarzowej Augusty i cesarza Wilhelma I. Źródło: przewodnik Szlakiem Atrakcyjnego Krajobrazu 15. Południka.
Jan Laskowski2 lata temu
Wiejski kościół parafialny obok cmentarz na trasie Jasień Żarski Zielona Góra
