Kościół pw. Świętej Rodziny

To miejsce z którego wygrania się wolontariuszy zbierających na WOŚP. Młodzież chciała zbierać tylko na parkingu, żeby nie było, że brakowało im szacunku do miejsca.

Kościół, w którym miałem I Komunię Świętą (08.05.2005), Bierzmowanie i może kiedyś przyjdzie pora na Ślub. Zobaczymy. Moja młodsza siostra również miała tutaj I Komunię Świętą, a wcześniej Chrzest.

Świątynia była budowana przez lata z datków wiernych i wielkiej nieziemskiej niezłomnej woli Ks. Proboszcza Wiesława Szewczyka. Świątynia powstawała etapowo. Najpierw mury z cegły, dach, oświetlenie, w końcu marmurowa posadzka, witraże (moja Komunia Święta odbywała się na betonowej wylewce, bez zewnętrznej elewacji, była sama cegła, bez witraży, ależ to był klimat, skromny klimat, ale pozwalał się skupić na tym, co było najważniejsze, czyli na sprawach duchowych), itd. W końcu po latach udało się doprowadzić do tego stanu, jak teraz wygląda ten budynek. Jest schludnie, całkiem estetycznie, bez barokowego przepychu i powiem, że w przeciwieństwie do innych Kościołów w okolicy, w Świątyni jest dużo miejsca i wpada do niej sporo dziennego światła. Oprócz tego przy kościele rośnie sporo ładnie urządzonej zieleni. Kierowcy też nie mogą narzekać, bo od pewnego czasu na terenie Kościoła znajduje się sporo miejsc parkingowych. Ponadto dużym udogodnieniem i plusem dla mieszkańców jest to, że Parafia pozwala na przejście przez swój teren w wyznaczonych godzinach.

Co do księży, to trochę się już ich przez tę Parafię przewinęło. Pamiętam Księdza Marcina (był tutaj chyba około 16 lat), Księdza z powołania, który miał bardzo dobry kontakt z młodzieżą. Nosił skórę, słuchał rocka, ale ogólnie chciał pomóc zagubionym nastolatkom, wyprowadzić ich z różnych uzależnień i innych przykrych spraw. Proboszcz Wiesław Szewczyk też był świetnym Kapłanem, ale niestety starość i choroba częściowo zmieniła jego charakter i czasami da się odczuć od niego pewne negatywne emocje i zachowania. Nie oceniam, raczej rozumiem. Nikt nie jest Święty. Z pewnością jego największą zasługą dla naszej lokalnej społeczności wiernych jest wybudowanie tej Świątyni w tym miejscu. Warto odnotować to, że w 1996 roku było to samiusieńkie dzikie pole. Ponadto do dzisiaj Ksiądz Proboszcz potrafi wygłosić takie kazania, których nikt inny nie wygłosiłby z taką mocą, wyczuciem i zaangażowaniem. Co do innych księży, to się nie wypowiadam, bo tak naprawdę wielu z nich już nie znam tak dobrze, jak znałem Proboszcza i Księdza Marcina. Ogólnie Parafię oceniam na 5. Zdążają się pewne nieporozumienia, pewne zgrzyty, ale gdzie się nie zdarzają? Jesteśmy tylko ludźmi, którzy muszą funkcjonować w takim, a nie innym społeczeństwie.

PS: Z pewnością na pochwałę zasługują msze dla dzieci, które nadal pamiętam z tych czasów, jak sam byłem dzieckiem (bez podtekstów).

Przesympatyczny kościół z klimatem. Przestronne, białe, skromne wnętrze, ułatwiające modlitwę i skupienie. Zawsze ciekawe kazania, a czasem też można trafić na kazania księży misjonarzy. Duży plus za (późną) ostatnią godzinę niedzielnej mszy- 19.30.

Nie przepadam za tą parafią i księżmi. Najgorsza była sytuacja, gdzie Ksiądz podczas mszy siedział na ołtarzu na telefonie... Przy odebraniu zaświadczenia w kancelarii pierwsze pytanie: „płacone było?”. Księża mało sympatyczni i nie czuć w nich powołania.

Kościół Świętej Rodziny to piękna seiatynia. Jestem tu w każdą niedzielę, lubię tu przebywać i tu się modlić. Na mszach jest dość dużo wiernych, zwłaszcza ludzi młodych, to bardzo cieszy, bo wbrew pozorom młodzi też lgną do kościoła. Jest to miejsce wolne od polityki, księża bardzo dobrze posługują, Ks Jarosław świetne msze chrzcielne, doskonały organizator, Ks Adam super kazania, spokój i jakiś taki szczególny sposób odprawiania mszy, Ks Łukasz także bardzo spokojny, wyważony, bardzo dobry spowiednik, no i Ks proboszcz starszy, po ciężkiej chorobie, oddany parafii bez reszty, wielki budowniczy tego miejsca. Sam budynek kościoła wybudowany w dobrym goście, skromny i elegancki, bez zbędnego przepychu.Wokół parking i sporo zieleni. Wszystkim polecam to szczególne miejsce.

"Pani" gospodyni pretensjonalna, nieposiadająca za grosz empatii ani współczucia dla drugiego człowieka. Nigdy nie spodziewałam się, że spotkam taką osobę w "domu Bożym". Więcej pomocy otrzymałam od pierwszego napotkanego na ulicy człowieka. Jestem nowa w Ursusie, słyszałam niepochlebne opinie o tym miejscu i się przekonałam. Drugi raz moja noga tu nie postanie. Żart a nie Kościół.

Ksiądz Probosz -nie ludzki ,cham gbur, ludzi i dzieci porównuje do śmieci. Osoba duchowna nie powinna nigdy porównywać tak ludzi . Omijać tego proboszcza.

To jeden z kilku kościołów znajdujących się w Ursusie, budowany z rozmachem wraz z osiedlem Chrobry. Zatem nowoczesna parafia spełniająca potrzeby budujących się tu osiedli. Bryła budynku nawiązuje do neogotyku, widoczna już z daleka wraz z osobną wysoką wierzą dzwonniczą. Wnętrze kościoła dysponuje sporo miejsca i posiada dwa rzędy ław i ołtarz główny z wizerunkiem świętej rodziny. Ściany boczne posiadają po kilka wysokich witraży z obu stron a także oświetlenie kinkietowe co znacznie wpływa na rozjaśnienie wnętrza i sprawia przyjemny nastrój. Dopełnieniem tego są obrazy drogi krzyżowej zamieszczone na wystających kolumnach i inne święte obrazy. Wszystko to sprawia, że można się tu dobrze poczuć i często będziemy przychodzili na msze święte. Sprawy kolędy czy mszy za duszę zmarłych załatwimy w kancelarii w domu parafialnym znajdującym się przed kościołem od strony prezbiterium Dodatkowo trzeba zaznaczyć, że teren kościoła wyłożony kostką dysponuje dużym wygodnym parkingiem samochodowym, ale też podjazdem dla wózków z niepełnosprawnymi. Przyjeżdżający tu rowerem znajdą stojaki do zapięcia roweru. Po bokach dużo zieleni i tablice ogłoszeniowe. Wszystkie te możliwości zachęcają do odwiedzenia tego kościoła.