Kościół Rzymskokatolicki pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Króliku Polskim

Bardzo ładny, drewniany kościółek tak charakterystyczny dla regionu. Stoi na lekkim wzniesieniu. Łatwy podjazd i można zaparkować. Kościół raczej nie używany, bo obok stoi nowy murowany. Można ponoć do niego wejść, ale trzeba od Proboszcza otrzymać zgodzę i klucze. Obok ołtarz połowy i obelisk poświęcony, któremuś z poprzednich proboszczów. Warto się zatrzymać.

Kościół stoi nieopodal głównej drogi, prowadzi do niego asfaltowa droga. Jest gdzie zostawić auto. Obecny kościół stoi na miejscu poprzednika być może z XV wieku, który został zniszczony przez Tatarów w 1624 roku odbudowany później. W 1751-56 wybudowano obecny kościół. W obecnym stanie zachowano XVIII wieczną murowaną zakrystię. Obok kościoła zachowały się resztki dawnych fortyfikacji obronnych.

Perełka bud.sakralnego ,malutka kiedyś cerkiew grekokatolików , aktualnie parafia rzymskokatolicka i wystrój też

Kolejna, piękna cerkiew na szlaku architektury drewnianej.

Pięknie

Świątynia warta odwiedzenia.

Klimatyczny kościółek, jakich sporo w tym rejonie Polski. Łatwo dojechać i jest gdzie parkować.
Niestety nie było okazji zobaczenia wnętrza. Może innym razem.
Ocena subiektywna na podstawie zewnętrznych walorów tylko.

Chyba nikt już nie dba o ten zabytek który popada w coraz większą ruinę. Wystawili nowy kościół i są zadowoleni. Kościół parafialny pw. Narodzenia NMP i św. Wacława – wybudowany w 1754, z fundacji Wacława Hieronima Sierakowskiego, biskupa przemyskiego, na miejscu wcześniejszego w parafii powstałej w 1460. W okresie reformacji starosta sanocki Zbigniew Sienieński, zamienił kościół w zbór helwecki następnie ariański, za co został wyklęty przez bp. przemyskiego. Pozostawiono zachowaną, murowaną zakrystię z XVII wieku i wykorzystano zapewne część budulca starej świątyni. Uszkodzony w trakcie działań wojennych w 1944, restaurowany w 1950 i w latach 60. XX wieku. Znajduje się w nim barokowy ołtarz z 1771 a na nim obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, namalowany przez Piotra Burntowicza z Brzozowa z umieszczoną datą 1636.