Dzisiaj była to dla mnie sentymentalna podróż w czasie. Te same schody 35 lat temu były jakby mniej starte, boisko zdecydowanie inne, gimnastyczna dobudówka nieco zmieniona, a sam obiekt z zewnątrz pięknie odnowiony. Wewnątrz niemal niezmienione moja pamięcią korytarze, wysokie ciężkie drewniane drzwi, przez które nie sposób zerknąć do klasy, ale wszystko to przecież zapamiętane. Skrzypiąca podłoga przed gabinetem dyrektorskim, poblakłe tableu na ścianach, a na zdjęciach my jakże młodzi i pełni życia. I profesorowie (choć magistrowie ;) ) wymagający. Najlepsze wieczne przyjaźnie, których już nie ma, najpierwsze poważne miłości po grób, które minęły :) Życie pełną piersią. Wróciłem tu przypadkiem i tylko na chwilę, ale wspomnienia wróciły jak żywe i zagadują do mnie z szarych zdjęć.
Tatiana Krutij2 lata temu
Piękne miejsce i cudowne nauczyciele !!
Rafał Wyciszkiewicz2 lata temu
Bardzo ładnie odrestaurowany budynek.
Febexon2 lata temu
Jak tam wszedłem to podłoga zatrzeszczala i myślałem że wpadnę piętro niżej nie polecam
