Wozownia (Kasztel. Ośrodek konferencyjno - wystawienniczy.)Kasztel - .

Szymbark położony jest nad rzeką Ropą, pomiędzy północnymi krańcami pasma Magury Małastowskiej i Maślanej Góry. Osada istniała tu już w XII wieku i była własnością królewską. Lokowano ją powtórnie na tzw. prawie niemieckim w XIV wieku. W 1359 roku Kazimierz Wielki nadał rycerzowi Janowi Gładyszowi herbu Gryf i jego rodzinie wielkie dobra ziemskie w tej okolicy oraz prawo zakładania nowych osad.
Kasztel w Szymbarku to dawna siedziba rodu Gładyszów. Jest bardzo cennym zabytkiem architektury renesansu w Polsce, określanym przez znawców jako czołowy przykład kasztelu polskiego. Wznoszono go w dwóch etapach. Budowę rozpoczęto w pierwszej połowie XVI wieku, a zakończono w latach 1585–1590. Zbudowany jest z miejscowego kamienia łamanego z dodatkiem cegły. W drugiej fazie budowy bryłę dworu zwieńczono attyką arkadową, na elementach której umieszczono sgraffito z motywami geometrycznymi, przeplatanymi fantastycznymi maskami. Okna obiektu posiadają bogato profilowaną renesansową kamieniarkę. Kasztel zbudowany jest na planie prostokąta o bokach długości 20 i 13 metrów. Posiada cztery narożne baszty alkierzowe, których piętra wystają poza lico murów i wsparte są na kamiennych kroksztynach. W budynku znajdują się trzy kondygnacje – piwnice, parter, piętro. Dwór usytuowano na skarpie nad rzeką Ropą i wyposażono w system strzelnic umieszczonych na wysokości strychu, co świadczyło o celach obronnych. Nie wydaje się jednak, aby rezydencja Gładyszów pełnić miała jakąś istotną rolę w systemie obronnych zamków na południowych kresach Rzeczypospolitej. W XVII wieku pękające ściany dworu wzmocniono zewnętrznymi przyporami z kamienia i cegły, natomiast w wieku XVIII dodano wewnętrzne ściany działowe.
Kasztel zamieszkiwany był do końca XVIII wieku. Po Gładyszach przechodził kolejno we władanie Strońskich, Siedleckich, Bronikowskich, Rogoyskich, Sękiewiczów i Kuźniarskich.
Po II wojnie dwór przejęło państwo. Od początku lat 50. XX wieku Ministerstwo Kultury i Sztuki powierzało prace kolejnym Pracowniom Konserwacji Zabytków. Postępująca odbudowa trwała pół wieku. Od stycznia 2011 roku budowla wraz z przylegającą do niej oficyną dworską z końca XVIII wieku, funkcjonuje jako Ośrodek Konferencyjno–Wystawienniczy „Kasztel w Szymbarku”

4.06.2020 obiekt był już otwarty dla zwiedzających. Warto zmienić już dane w google. Cudownie wygląda z zewnątrz. Wewnątrz już nie robi takiego wrażenia - zapewne przez to, że to już małe muzeum i centrum konferencyjne a nie obiekt który spełniał swoje pierwotne funkcje.

Przed kasztelem jest mały parking. Byliśmy trochę za późno, było już zamknięte. Budowla w Polsce napewno unikatowa, po przebudowie w latach 1950-53 usunięto szkarpy czyli kamienne przysporzy wzmacniające ściany położone na osuwającej się skarpie. Kaszel stracił bardzo efektowny wygląd. Na zewnątrz ładne żwirowej alejki i zieleńce.

Duży zbiór pamiątek po byłych właścicielach

Bardzo ciekawy dwór położony w pięknym miejscu na zakolu Ropy.

Bardzo fajne miejsce. Piękne, odnowione, ciekawe. Piękna jest też okolica.

Bardzo ciekawy i rzadki dla tego obszaru Polski renesansowy obiekt. Warto wejść do środka (bilet 5 zł), gdzie można obejrzeć 8-minutowy film o kasztelu, a także podziwiać oryginalne i piękne kamienne portale, naścienne malowidła oraz toalety sprzed wieków.

Bardzo dobrze odtworzony obiekt. Warto go zobaczyć!