Skansen w Sidzinie - Muzeum Kultury Ludowej

Bardzo ciekawy skansen. Może nie jest zbyt duży ale bardzo ciekawy a plusem jest to że zwedza się go z przewodnikiem który jest w cenie biletu i przez to można się dowiedzieć mnóstwa ciekawych rzeczy o Śidzinie, okolicy i regionie. Panie przewodniczka bardzo miłe i chętnie odpowiadają na wszelkie pytania a w kasie można kupić miejscowe specjały. Gorąco polecam odwiedzenie tego miejsca jeśli ktoś będzie w pobliżu.

Mały klimatyczny skansen, który wciąż powiększa swoją ekspozycję. Przewodniczki sympatyczne, które z dużą pasją opowiadają o historii skansenu, ekspozycjach i własnych doświadczeniach. Ciekawe filmy edukacyjne z wykorzystaniem multimediów.

Bardzo ciekawe miejsce, można zagłębić się w historię jak żyli i funkcjonowali ludzie w przeszłości. Dużo eksponatów, bardzo miła obsługa, warto zwiedzić z przewodnikiem.

Fantastyczne miejsce. Nieduże, pięknie utrzymane. Przewodnicy wiedzą wszystko :)
Super film o lnie. I inne interaktywne opowieści również.

Piękne miejsce . Warte odwiedzenia. Ciekawe eksponaty. Serdeczni ludzie pełni pasji. Zwiedzanie z przewodnikiem w cenie biletu. POLECAM!

Skansen nie należy może do największych, ale za to wszystkie budynki czy eksponaty są bardzo zadbane. Dokładne zwiedzanie zajmuje około 2 godzin. Warto przyjechać i zatrzymać się na trochę, robiąc sobie przerwę od górskich wędrówek.

Ciekawe i klimatyczne miejsce, teren ładnie zagospodarowany i utrzymany. Bardzo miła i życzliwa obsługa. Warto zajrzeć wracając na przykład z wycieczki na Babią Górę.

Miejsce, jak z bajki. Już po przekroczeniu bramy można poczuć się, jakbyśmy cofnęli się w czasie. Dźwięk spadającej wody na łopatki koła młyńskiego tworzy cudowną atmosferę. Na niewielkiej przestrzeni znajduje się historia miejscowości, okraszona legendami, tradycją i wierzeniami lokalnej społeczności. Warto wdać się w rozmowę z pracownikami, którzy chętnie dzielą się opowieścią z historii życia ich prababek. Mieliśmy szczęście trafić na Festiwal Smaków Jesieni, podczas którego dane nam było zakosztować orawskie cisto serowo- ziemniaczane, kluseczki jakich już nigdzie nie serwują, serów i wielu innych domowych wyrobów, które łaskotały nasze podniebienia. Największym plusem jest możliwość ożywienia przedmiotów i wypróbowania swoich sił w dawnych zawodach. Z przemiłą panią, która pieściła nasze uszy lokalną gwarą, mogliśmy zapleść sznurki dawnymi metodami - ręcznie oraz na kołowrotku! Pokaz kiszenia kapusty na zawsze zostanie w naszej pamięci. Z uwagą będziemy śledzić kolejne wydarzenia spotkań z historią, którą znały nasze babki, a o której my już zapomnieliśmy.