Miejsce pod budowę kapliczki ofiarował Władysław Boguta. Kierownikiem budowy był Jan Trynkiewicz, ojciec Mariana. Kapliczka reprezentuje tzw. typ kapliczek domkowych. Budowla jest wolnostojąca, zwrócona frontem do głównej ulicy. Zbudowana na rzucie prostokąta o wymiarach (4,8m x 3,8m). Fundament powstał z lokalnego kamienia wapiennego, pozyskanego z kamieniołom na polu Bronisława Dysia i Stanisława Pastuszaka, jaki zlokalizowany był na granicy Borkowizny i Tomaszówki. Zasadnicza część budowli została wzniesiona z czerwonej cegły. Cegłę dostarczono z nieznanego miejsca. Z relacji Kazimierza Janczaka można dowiedzieć się, że cegłę zwoził on powozem zaprzęgniętym w konia, ze stacji kolejowej w Niedrzwicy Dużej. Więźba składa się z krokwi łączonych z trzech części tworząc w ten sposób półkole. Pokryta jest dachem namiotowym. Do wnętrza kapliczki prowadzą jednoskrzydłowe, półkoliste drzwi, oszklone w części górnej. Dwa również półkoliste otwory okienne usytuowane są centralnie w ścianie wschodniej oraz zachodniej. Mają widoczny krzyż ze szkła o teksturze identycznej jak dawne wypełnienia drzwi wewnętrznych w domach jednorodzinnych. Okna, które są obsadzone w chwili obecnej, były już raz wymieniane. Po lewej i po prawej stronie drzwi znajdują się symetrycznie usytuowane nisze, oprawione i oszklone, obecnie wstawiono w nie dekoracje ze sztucznych kwiatów. W szczycie ściany frotowej, w niszy powyżej belki gzymsu znajduje się niewielka rzeźba biało-czerwonego anioła. Zwieńczenie kapliczki (w latach 70-tych) w szczycie posiadało stalowy krzyż z podwójną belką i podwójnymi ramionami. Na przecięciu belki pionowej i ramion znajdował się niewielki pierścień. Głównym elementem wyposażenia wnętrza jest skromny ołtarz. Na ołtarzu znajdują się wizerunki papieży – od lewej Benedykta XVI oraz Jana Pawła II po prawej. Ze względu na abdykację Benedykta XVI na ołtarzu powinien znaleźć się również wizerunek obecnego papieża – Franciszka. Ołtarz dopełniają dwa świeczniki. Przy ścianach po obu stronach pod oknami stoją ławki. Nad nimi, bliżej ołtarza, dwa obrazy: Matki Bożej Płaczącej i Modlącego się Jezusa w Ogrójcu. W lewym górnym rogu względem ołtarza wisi Obraz Jezusa Miłosiernego. Po jego przeciwnej stronie znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Podłoga jest wyłożona jasną terakotą o chropowatej strukturze. Na środku pomiędzy ławkami leży dywan. Sklepienie jest beczułkowe. Całość wnętrza została otynkowana i pomalowana. Pierwotna elewacja była gładka, następnie poddano ją odświeżeniu, a tynk nakrapiano miotłą. Obecnie elewacja kapliczki jest w kolorze kremowym. Pierwsze ogrodzenie kapliczki było drewniane. Upływ czasu spowodował konieczność wymiany na bardziej trwałe – stalowe. Jego odległość od ścian budynku zmieniła się w stosunku do pierwotnego płotu. Zmniejszono przestrzeń wokół kapliczki pozostawiając lipy na zewnątrz. Wykonał je we własnej kuźni Lucjan Tymiński. Materiał na ogrodzenie stalowe prawdopodobnie pochodził z odpadów fabrycznych – wytłoczek. W latach 80-tych płot został oczyszczony i ponownie pomalowany. Stopnie prowadzące do wnętrza zostały wykonane podczas wymiany ogrodzenia. Elektryczność do kapliczki podłączono najprawdopodobniej w latach 60-tych. Z umowy na dostarczanie prądu wywiązywali się odpowiednio: Andrzej Cebula, Adam Dyś oraz Wacław Plewik, a obecnie jego syn Wiesław Plewik. Opłata za oświetlenie jest uiszczana z corocznych składek przy okazji zbiórki na kwiaty do grobu Pańskiego. Do lat 90-tych zacną funkcję opieki nad kapliczką piastowała Helena Pastuszak, obecnie sprawują ją Barbara Plewik oraz Elżbieta Plewik. Kapliczka ukończona latem 1952 roku została poświęcona przez proboszcza parafii Niedrzwica Kościelna – księdza Jana Poddębniaka. Dawniej otoczenie przyrodnicze kapliczki tworzyły cztery lipy, posadzone w narożach ogrodzenia. Prawdopodobnie po wymianie drewnianego płotu na stalowe ogrodzenie dosadzono dwie przy samej drodze. Dwie lipy rosnące od północnej strony zostały ścięte, te od południowej strony zachowały się.
Do wnętrza kapliczki prowadzą jednoskrzydłowe, półkoliste drzwi, oszklone w części górnej. Dwa również półkoliste otwory okienne usytuowane są centralnie w ścianie wschodniej oraz zachodniej. Mają widoczny krzyż ze szkła o teksturze identycznej jak dawne wypełnienia drzwi wewnętrznych w domach jednorodzinnych. Okna, które są obsadzone w chwili obecnej, były już raz wymieniane. Po lewej i po prawej stronie drzwi znajdują się symetrycznie usytuowane nisze, oprawione i oszklone, obecnie wstawiono w nie dekoracje ze sztucznych kwiatów. W szczycie ściany frotowej, w niszy powyżej belki gzymsu znajduje się niewielka rzeźba biało-czerwonego anioła. Zwieńczenie kapliczki (w latach 70-tych) w szczycie posiadało stalowy krzyż z podwójną belką i podwójnymi ramionami. Na przecięciu belki pionowej i ramion znajdował się niewielki pierścień.
Głównym elementem wyposażenia wnętrza jest skromny ołtarz. Na ołtarzu znajdują się wizerunki papieży – od lewej Benedykta XVI oraz Jana Pawła II po prawej. Ze względu na abdykację Benedykta XVI na ołtarzu powinien znaleźć się również wizerunek obecnego papieża – Franciszka. Ołtarz dopełniają dwa świeczniki. Przy ścianach po obu stronach pod oknami stoją ławki. Nad nimi, bliżej ołtarza, dwa obrazy: Matki Bożej Płaczącej i Modlącego się Jezusa w Ogrójcu. W lewym górnym rogu względem ołtarza wisi Obraz Jezusa Miłosiernego. Po jego przeciwnej stronie znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Podłoga jest wyłożona jasną terakotą o chropowatej strukturze. Na środku pomiędzy ławkami leży dywan. Sklepienie jest beczułkowe. Całość wnętrza została otynkowana i pomalowana.
Pierwotna elewacja była gładka, następnie poddano ją odświeżeniu, a tynk nakrapiano miotłą. Obecnie elewacja kapliczki jest w kolorze kremowym. Pierwsze ogrodzenie kapliczki było drewniane. Upływ czasu spowodował konieczność wymiany na bardziej trwałe – stalowe. Jego odległość od ścian budynku zmieniła się w stosunku do pierwotnego płotu. Zmniejszono przestrzeń wokół kapliczki pozostawiając lipy na zewnątrz. Wykonał je we własnej kuźni Lucjan Tymiński. Materiał na ogrodzenie stalowe prawdopodobnie pochodził z odpadów fabrycznych – wytłoczek. W latach 80-tych płot został oczyszczony i ponownie pomalowany. Stopnie prowadzące do wnętrza zostały wykonane podczas wymiany ogrodzenia. Elektryczność do kapliczki podłączono najprawdopodobniej w latach 60-tych. Z umowy na dostarczanie prądu wywiązywali się odpowiednio: Andrzej Cebula, Adam Dyś oraz Wacław Plewik, a obecnie jego syn Wiesław Plewik. Opłata za oświetlenie jest uiszczana z corocznych składek przy okazji zbiórki na kwiaty do grobu Pańskiego. Do lat 90-tych zacną funkcję opieki nad kapliczką piastowała Helena Pastuszak, obecnie sprawują ją Barbara Plewik oraz Elżbieta Plewik.
Kapliczka ukończona latem 1952 roku została poświęcona przez proboszcza parafii Niedrzwica Kościelna – księdza Jana Poddębniaka.
Dawniej otoczenie przyrodnicze kapliczki tworzyły cztery lipy, posadzone w narożach ogrodzenia. Prawdopodobnie po wymianie drewnianego płotu na stalowe ogrodzenie dosadzono dwie przy samej drodze. Dwie lipy rosnące od północnej strony zostały ścięte, te od południowej strony zachowały się.