Rezerwat przyrody "Kornuty"

Bardzo ciekawe miejsce z uwagi na intrygujące ogromne skały, ich formacje i mini jaskinie. Ale chyba najciekawsze są dwa drzewa - jedno wysoslo pośrodku kilkusetkilogramowej skały i rozłupało ją na pół. Inne wyrosło tuż przy innej skale i rosnąc omijało ją tak blisko, że tworzy złudzenie że pożera tę skałę. Oba drzewa są poza szlakiem, ale dla wytrawnych wędrowców ich znalezienie nie będzie stanowiło problemu.

Sporo ciekawych skałek. Żeby się tu dostać trzeba się trochę przespacerować, co akurat dla mnie jest plusem, ale warto się tu wybrać.

Świetne miejsce na wycieczkę pieszą. W rezerwacie znajdują się ciekawe piaskowce oraz malownicza buczyna.

Malownicze wychodnie skalne. Piękny szlak w lesie, mało uczęszczany.

Rezerwat ukryty w Magurskim PN, dobrze oznaczona ścieżka.

Niesamowite miejsce. Dość łatwy szlak.

Miejsce magiczne, łatwo dostępne dla każdego. Piękna trasa . Pusto, cicho, pięknie.

Rezerwat „Kornuty” o pow. 11,9 ha. położony jest w masywie Magury Wątkowskiej, na południowo-zachodnim zboczu wzniesienia Kornuty (830 m n.p.m.), w obszarze granicznym dwóch wsi: Bodaki i Bartne. Ochroną objęto tu malownicze formy skalne usytuowane w grzbietowej partii masywu oraz obszar rozległego osuwiska rozwiniętego w obrębie gruboławicowych piaskowców i zlepieńców warstw magurskich oraz przyległy obszar osuwiskowy. Ściany skalne w rezerwacie ciągną się na długości około 800 metrów wzdłuż południowo-zachodniej krawędzi
grzbietu Kornut, a ich wysokość sięga miejscami 20 metrów. Rozwinęły się tu liczne formy skalne o kształcie baszt, ambon, maczug czy też bloków, płyt i rumowisk, w których miąższość ławic piaskowca sięga niekiedy kilkunastu metrów. Piaskowiec z Wątkowej był wykorzystywany w XIX i na początku XX wieku przez miejscową ludność jako materiał kamieniarski.