Dąb Sułtański

Dąb szypułkowy „Dąb Sułtański” (Quercus robur), okaz o masywnym pniu, którego obwód przekracza 600 cm, wysokość drzewa sięga ok. 30 m. Drzewo formalnie nie jest pomnikiem przyrody i prawdopodobnie należy do grupy tzw. zapomnianych pomników, czyli drzew o niejasnej sytuacji prawnej. Mimo iż w teorii żadne źródło nie potwierdza objęcia ochroną tego okazu to na pniu widnieje stosowna tabliczka. Sam dąb posiada masywny i gruby pień rozdzielający się na wysokości 4 m na dwa potężne konary tworzące wysoką i stosunkowo wąską koronę rozszerzającą się dopiero w górnej części. Taki układ spowodowany był prawdopodobnie rośnięciem pierwotnie pośród drzewostanu, który został stopniowo wycięty odsłaniając całe drzewo. Na pniu widoczne są liczne ubytki kory, spękania oraz wyjątkowo liczne ślady po cięciach sanitarnych oraz odłamanych konarach. Sam dąb jest najprawdopodobniej najstarszym drzewem w gminie, z którym wiąże się legenda-przepowiednia, od której wziął swoją nazwę:

„kiedyś będzie tu wybudowany zamek. Po jego zniszczeniu zostanie zbudowany następny i jeszcze jeden. Dowódcy walczących stron spotkają się tu i będą rozstrzygać o losach zamku. Sułtan zmęczony walką uwiąże swojego konia do drzewa i w jego cieniu będzie odpoczywał. W każdej zawierusze wojennej zwycięzcy lub przegrani odpoczywać tu będą, a okolica ta zawsze pozostanie nietknięta”.

Piekny okaz. Szkoda ze nikt o niego nie dba.
Niesamowicie gruby pień jak na ten typ drzewa.