Huta im. T. Sendzimira

23 czerwca 1949 r., na polach jednej z podkrakowskich wsi rozpoczęła się budowa Nowej Huty – kombinatu metalurgicznego i „idealnego miasta socjalistycznego”. Był to jeden z największych projektów inżynierii społecznej w dziejach komunistycznej Polski.
Początkowo zakładano budowę kombinatu na odzyskanych obszarach Górnego Śląska, w okolicach Gliwic. Ostatecznie 24 lutego 1949 r. władze komunistyczne podjęły decyzję o lokalizacji kombinatu metalurgicznego na terenie wsi Mogiła pod Krakowem. Budowa huty w tym miejscu była motywowana m.in. względami ekonomicznymi. Niewielka odległość od śląskich kopalń węgla kamiennego sprzyjała tanim dostawom paliwa. Istniejące połączenia kolejowe pozwalały również na dostawy rudy żelaza z położonego we wschodniej części sowieckiej Ukrainy zagłębia w okolicach Krzywego Rogu. Bliskość Wisły pozwalała też na wykorzystanie transportu wodnego. Teren pod budowę kombinatu był płaski i stosunkowo rzadko zamieszkany, co pozwalało na szybkie rozpoczęcie prac.

Jednak o zlokalizowaniu wielkiego kombinatu przemysłowego obok Krakowa przesądziły względy ideologiczne. W ciągu pierwszych czterech lat istnienia Polski „Ludowej” miasto to dwukrotnie wyraziło swoją niechęć wobec reżimu komunistycznego. 3 maja 1946 r. zorganizowane przez studentów krakowskich uczelni obchody rocznicy uchwalenia pierwszej polskiej konstytucji zostały krwawo rozpędzone przez milicję i Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Niecałe dwa miesiące później ponad 85 proc. mieszkańców Krakowa opowiedziało się w referendum przeciwko zniesieniu Senatu. Był to prawdopodobnie jeden z najwyższych wyników w całej Polsce. Nowa Huta miała więc być nowym, robotniczym miastem, lojalnym wobec nowej władzy, a przez to miała stanowić przeciwwagę dla tradycyjnego, mieszczańskiego Krakowa.

Historyczne miejsce które dalej produkuje stal pod szyldem ArcelorMittal. Raz w roku można zwiedzać na dniach otwartych za darmo. Polecam

Temu waszemu cieciowi przy bramie wyjazdowej chyba się epoki pomyliły albo zawody, co to za zatrzymywanie i kazanie otwierania bagażnika.

Polecam wycieczkę do schronów przeciwlotniczych pod hutą. Są one organizowane w grupach po 25 osób wraz z przewodnikiem. Oprowadzając po kolejnych pomieszczaniach dwóch schronów opowiada zarówno o ich przeznaczeniu jak i przybliża historię poprzedniej epoki. Co najważniejsze, przewodnik (pozdrawiam Pana Piotra) jest pasjonatem i opowiada naprawdę ciekawie. Jeśli ktoś ma możliwość wybrania się na taką wycieczkę to serdecznie polecam.

Dobre miejsce do szukania pracy, aktualnie potrzeba praktycznie w każdej firmie np. suwnicowych do obsługi wózków widłowych, energetyków, magazynierów itd. Od razu mówię Huty nie da się zwiedzać . Wycieczki podjeżdżają pod główną bramę i to wszystko. Jak byłem w Czechach trochę inaczej to wyglądało i można by było coś takiego zrobić i tutaj tylko trochę chęci. Zwłaszcza że większość terenu Huty jest już chyba nieczynna i zamknięta Zwiedzają raczej studenci z wybranych uczelni . Kiedyś było zwiedzanie z przewodnikiem np., raz w roku w wybrany dzień ale już chyba tego nie ma. Kombinat ogólnie bardzo się kurczy. Znikają hala za halą a na ich miejsce rosną drzewa. Można podjechać pod bramę główna gdzie organizowane są wycieczki w cenie 15zł po bunkrach Huty Sendzimira. Wejście przed główną bramą . Byłem i polecam zwiedzanie około 1,5godziny ale to już inna bajka. Między godziną 8-16 zaparkowanie w okolicy Huty graniczy z cudem.

Stary moloch już ginie, tak jak zginęła epoka w której istniał .

Byłem tu na załadunku. Tak jak niżej w opiniach, trzeba zaliczyć parę parkingów i biur. Potem ciężko znaleść dokładne miejsce załadunku (słabe oznaczenia).
Drogi dojazdowe jak i wewnątrz tragedia!
Sam załadunek ok, pracownik hali miły i można było pogadać.

Pomijam aspekty środowiskowe. Miejsce urokliwie przenoszące w czasie. Ciekawa architektura. Będąc tam ma się ochotę cofnąć w czasie i zobaczyć tętniącą życiem hute. Polecam zwiedzić schrony w budynkach Z i S. Wycieczki organizowane przez Stowarzyszenie Rawelin