Pechowa Góra, czyli "Smolniak" sięga 102 m.n.p.m. Swoją nazwę w ciągu wieków zmieniał wielokrotnie. W XIX wieku nazywano go Roh Bge, co można tłumaczyć, jako Góra Groźna, Pech B-ge z kolei to Góra Pechowa, albo też Smolna. To ostatnie miano należy zapewne kojarzyć z faktem wytwarzania na jej obszarze smoły. Można spotkać też mapy, gdzie znajdujące się na południe od Dąbrowna wzniesienie nazywane jest Okolniakiem. Skarpa od strony zachodniej w przeszłości wykorzystywana była jako żwirownia. Od strony północnej założono nieistniejący już obecnie mały cmentarz. Z pewnością była zauważana przez podróżnych, którzy w XVIII i XIX wieku dyliżansem pocztowym przemieszczali się pobliską drogą z Sulechowa do Głogowa. Pechowa Góra dobrze najlepiej widoczna jest z drogi wojewódzkiej 318 prowadzącej z Lubięcina w kierunku Tarnowa Jeziernego.
To ostatnie miano należy zapewne kojarzyć z faktem wytwarzania na jej obszarze smoły.
Można spotkać też mapy, gdzie znajdujące się na południe od Dąbrowna wzniesienie nazywane jest Okolniakiem.
Skarpa od strony zachodniej w przeszłości wykorzystywana była jako żwirownia. Od strony północnej założono nieistniejący już obecnie mały cmentarz.
Z pewnością była zauważana przez podróżnych, którzy w XVIII i XIX wieku dyliżansem pocztowym przemieszczali się pobliską drogą z Sulechowa do Głogowa.
Pechowa Góra dobrze najlepiej widoczna jest z drogi wojewódzkiej 318 prowadzącej z Lubięcina w kierunku Tarnowa Jeziernego.