Spokój. Bez zgiełku. Czysta natura. Mimo, że blisko bardziej oblegane i tłoczne miejsca. Po raz kolejny potwierdza zasadę, że warto, czasem tylko kilka kilometrów, zejść z najbardziej znanej (także uroczej) trasy. Takich, czekających na odkrycie, miejsc jest wiele. Niestety inna sprawa, że po popularyzacji tracą ten urok. A wystarczyłoby, aby ludzie, nawet po odkryciu, jako piękne, takie miejsca szanowali, a nie że zgiełkiem zwyczajnie zadeptywali. Może kiedyś nasze społeczeństwo dorośnie do takich wzorów, jak np. Szwedzi.
