Czytelność granic ewangelickiego cmentarza dawnych mieszkańców niemieckiej wsi Springberg została utrzymana dzięki pamięci zbiorowej. Na powierzchni ok. 0,4 ha zachowało się nieco starodrzewia ze zdecydowaną dominacją samosiewów. Obecność pochówków reprezentują głównie zdewastowane, całkowicie anonimowe jamy grobowe. Nie odnajdziemy żadnej czytelnej tablicy czy epitafium, które posłużyły zapewne, jako darmowy i trwały budulec dla okolicznych chlewików.
O służebności nekropolii możemy się jedynie domyślać poprzez dosłownie kilka obrzeży nagrobków, nieco cmentarnego gruzu oraz... chyba dla ironii drukowane wezwanie urzędnika gminy do usunięcia śmieci z terenu zabytkowego(!) cmentarza.
Nie wiem, jak traktować kuriozalną treść widoczną w kilku miejscach na ścianie chaotycznej zieleni? Uwzględniając ciągłość władzy, ta sama instancja przez dziesiątki lat zaniedbywała swoich obowiązków polegających choćby na uprzątnięciu i oznaczeniu. Teraz poważny urzędnik apeluje o dobrowolne usunięcie śmieci zalegających na powierzchni 'zabytku'! Mniejsza o zabytek, ale samego cmentarza już prawie nie ma!
Ustawa o cmentarzach i miejscach pochówku bodaj z 1959 roku, a także inne akty prawne pozwalały usuwać takie obiekty. Niekiedy rozsądni ludzie bronili je przed kradzieżą i dewastacją, zdając sobie sprawę ze znaczenia sacrum, roli emocjonalnej, przesłania historycznego oraz tożsamości obecnych mieszkańców. Nie ma już dawnego cmentarza ze Springberg w polskiej Zawadzie. Jeśli zostanie choć relikt, choć pamięć, to będzie dobrze...
O służebności nekropolii możemy się jedynie domyślać poprzez dosłownie kilka obrzeży nagrobków, nieco cmentarnego gruzu oraz... chyba dla ironii drukowane wezwanie urzędnika gminy do usunięcia śmieci z terenu zabytkowego(!) cmentarza.
Nie wiem, jak traktować kuriozalną treść widoczną w kilku miejscach na ścianie chaotycznej zieleni? Uwzględniając ciągłość władzy, ta sama instancja przez dziesiątki lat zaniedbywała swoich obowiązków polegających choćby na uprzątnięciu i oznaczeniu. Teraz poważny urzędnik apeluje o dobrowolne usunięcie śmieci zalegających na powierzchni 'zabytku'! Mniejsza o zabytek, ale samego cmentarza już prawie nie ma!
Ustawa o cmentarzach i miejscach pochówku bodaj z 1959 roku, a także inne akty prawne pozwalały usuwać takie obiekty. Niekiedy rozsądni ludzie bronili je przed kradzieżą i dewastacją, zdając sobie sprawę ze znaczenia sacrum, roli emocjonalnej, przesłania historycznego oraz tożsamości obecnych mieszkańców. Nie ma już dawnego cmentarza ze Springberg w polskiej Zawadzie. Jeśli zostanie choć relikt, choć pamięć, to będzie dobrze...