Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gidlach

Odkąd byłem tu pierwszy raz przed laty, wracam regularnie. Moi znajomi i krewni doświadczyli wręcz cudów przez wstawiennictwo Matki Bożej Gidelskiej. Ja w ich historiach uzdrowień i łask byłem narzędziem. Zawsze przyjeżdżam z chęcią i wyjeżdżam z radością i pokojem serca. Zachęcam do odwiedzin. Bóg zapłać Ojcom Dominikanom za opiekę nad tym miejscem!

Cudowne miejsce. Przyjechaliśmy na mszę świętą zbiorową o godzinie 12.00 na którą 14 dni wcześniej zamówiłam przez internet intencję o uzdrowienie Syna. Msza święta wzruszająca... czuć było świętość wszędzie. Akurat na mszy był akompaniament - skrzypce i trąbka, miód dla uszu. Ogród piękny, zadbany. Warto tu być i prosić o cud uzdrowienia... ja jestem pełna wiary. W tym miejscu to na prawdę czuć.

Niewielkie sanktuarium dominikańskie o znaczeniu regionalnym. Msze święte są albo w kaplicy MB albo w kościele. Wczoraj o 7:00 było 14 wiernych, odprawiało 4 ojców, szkoda że było bez śpiewu. Ciekawe ozdobne tabernakulum w kaplicy MB.

Monumentalny budynek wśród niewielkich zabudowań . Wyczuwalne miejsce maryjne ❤️. Zadbany. Warty zobaczenia i pomodlenia. Miejsce uzdrowień

Cudowne przepiękne miejsce czuje się obecność Maryi!!! polecam na wyjazd rodzinny ale też na pilelgrzymkę cisza modlitwa łaski !!
Duży parking przy samej Bazylice nie zapomnijcie zabrać winka które ma cudowną moc uzdrawiania

DOMINIKANIE.
GIDLE
- miejscowość w pobliżu Częstochowy, znana jako ważny i niezwykły ośrodek pielgrzymkowy.

W jednej, półtoratysięcznej miejscowości są tu trzy kościoły:
- klasztorny - dominikanów
- parafialny (bez klasztoru) - dawniej kartuzów,
- kaplica.

Kościół klasztorny DOMINIKANÓW pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (wybudowany w l. 1640-1655). Jest sanktuarium maryjnym Matki Bożej Gidelskiej. Istnieje ono tu od roku 1615. Jego powstanie wiąże się z intensyfikacją kultu maryjnego, jaka nastąpiła po kanonizacji św. Jacka Odrowąża (1594) - Ślązaka który był pierwszym polskim dominikaninem (1183–1257).

Jacek wykonał w XIII wieku wielką robotę - ewangelizował ludność Karyntii (Słowenii), Moraw, Czech, Śląska, Małopolski, Pomorza, Prus i Rusi!
Wybitnie przyczynił się do podniesienia poziomu życia religijnego słowiańskiej ludności Polski.
Był piątym Polakiem wyniesionym na ołtarze.

Moc XVII-wiecznej placówki dominikańskiej w Gidlach od 400 lat imponuje i zadziwia.

Klasztor dominikanów w Gidlach Jako jedyny w Polsce przetrwał czasy zaboru rosyjskiego.

Wnętrze kościoła bogato dekorowane, wyposażenie - to XVIII wiek.

Pamiętać należy iż patronką dominikanów jest MB Różańcowa. To dominikanie rozpropagowali różaniec (kartuzi zaś opracowali zasady kontemplacji różańca). Stało się to 800 lat temu. Oni też zaczęli propagować kult Serca Jezusowego.

Najważniejszym obiektem, centrum kultu, jest malutka (9 cm) kamienna (z włoskiego tufu wulkanicznego) rzeźba - figurka Matki Boskiej , znaleziona w 1516 r. - podobno całkiem przypadkowo - w polu pod lasem przez chłopa orzącego ziemię. Umieszczono ją w bogatym, rokokowym ołtarzu, koronowano w 1923 roku (na "Złotej Górce" - tam gdzie dziś stoi kapliczka z kopią Cudownej Figurki).

Powszechnie znanymi symbolami tego sanktuarium są: "winko gidelskie" (cudowne, lecznicze) i "kąpiółka" (co roku w pierwszą niedzielę maja odbywa się odpust i „kąpiółka” – uroczyste przeniesienie w feretronie na pobliską Kalwarię i zanurzenie cudownej figurki w winie).

Dzięki temu sanktuarium o Gidlach mówi się "mała Częstochowa".

Kąpiółki znane są w wielu krajach katolickich, zwłaszcza w Hiszpanii i we Włoszech.

Wśród wiernych powszechnie znane są opinie, że Matka Najświętsza z Jasnej Góry jest głównie lekarką dusz (nawrócenia), a z Gidel (od dominikanów) – lekarką ciał (uzdrawia a nawet wskrzesza). Jej działanie odbywa się poprzez dotknięcie świętym winkiem z Gidel - tym w którym raz do roku dokonywana jest "kąpiółka" świętej figureczki.

Dziwna nazwa miejscowości pochodzi od (występującego jedynie w rejonie Częstochowy) nazwiska Gidziela, które wydaje się być lokalnym wariantem słowa "kądziela", "kudziela", i brzmi trochę jakby po czesko-morawsku.
Ewentualnie - od śląsko-jurajskiego "gid" - nicpoń, obrzydliwiec, wstręciuch, łobuz, psotnik, niecnota.
Wieś nazywała się dawniej Gidziele /Gidźle / Gidzielice.
Początkowo pewnie mówiono - "jadę do Gidźli”, ale potem przyjęła się forma "do Gidel".

Najpiękniejsze miejsce w Gidlach - odnowiona kapliczka objawienia MB, ul. Szkolna, pół kilometra przed sanktuarium.

Największym atutem obiektu jest zadbany teren dookoła. Jest to wręcz dopieszczone. Sama bryła kościoła jest poprawna i dobrze łączy się z obiektami zakonu, który przedstawia się jako kaznodziejski, a który był w swoim czasie ramieniem inkwizycji, co specjalnej chwały nie przynosi. W sumie warto obejrzeć.

Miejsce naprawdę CUDOWNE. Prawdziwy kontakt z Bogiem, Matką Bożą Gidelską i Świętymi. Wgl. piękna architektura, historia i atmosfera. W tym Miejscu zawsze przybywa mi nadziei.. Niestety, Ojcowie Benedyktyni nie zawsze są mili i kompetentni. Wczoraj dzwoniłam do Sanktuarium w pewnej sprawie i zostałam b. źle potraktowana przez o. dyżurnego, powiedział że głupotami się nie zajmuje i rozłączył się.Dodzwoniłam się za godź. i poprosiłam o rozmowę z O. przełożonym. Ale nie uzyskałam żadnego konkretu w rozmowie prócz"miłego dnia"Nie tak powinna wyglądać służba bliźnim.