Park w Subcarpathian Voivodeship

Park jest przestrzenią skonfliktowaną. To miejsce, do którego można przyjść, aby poczuć bliskość natury, pooddychać świeżym powietrzem i docenić spokojne piękno świata przyrody. A jednak jest to również miejsce, do którego ludzie przychodzą na piknik, żeby się pobawić, pośmiać i pokrzyczeć. Odgłosy bawiących się dzieci mogą czasami wydawać się intruzem, przypomnieniem, że to nie jest prawdziwa dzicz, ale przestrzeń stworzona przez człowieka. A jednak bez tych dźwięków park straciłby trochę ze swojego uroku. Byłoby to miejsce ciszy i samotności, a nie miejsce życia i witalności. W końcu park jest tym, czym go uczynimy. Jest odzwierciedleniem naszego pragnienia znalezienia równowagi między potrzebą połączenia z naturą a potrzebą połączenia ze sobą.