Stronczyński na świat przyszedł w Piotrkowie 25 sierpnia 1809 r. Dom, w którym urodził się, mieszkał i pracował posadowiony jest przy ul. Wojska Polskiego 39 (d. ul. Bykowska) i znajduje się vis-à-vis ulicy jego imienia.
Życiorys jubilata mógłby posłużyć za kanwę powieści lub epickiego filmu. Wykształcony w swoim rodzinnym mieście naukę kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim. Po wybuchu powstania listopadowego brał w nim czynny udział. Następnie pracował jako nauczyciel, urzędnik Banku Polskiego, referendarz, dyrektor kancelarii Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych. Został wybrany senatorem Królestwa Polskiego.
Jednak jego największe osiągnięcia, które do tej pory są źródłem wiedzy, związane były z zajmowanym stanowiskiem przewodniczącego komisji d/s inwentaryzacji zabytków Królestwa Polskiego. Historyk jest autorem m. in. pięciotomowego wydania “Opisu i widoków zabytków w Królestwie Polskim” zwanego potocznie “Albumami Stronczyńskiego”, “Pieniądze Piastów od czasów najdawniejszych do roku 1300: rozbiorem źródeł spółczesnych i wykopalisk, oraz porównaniem typów menniczych objaśnione”, “Dawne monety polskie dynastyi Piastów i Jagiellonów” Jednocześnie z karierą urzędową zajmował się badaniem polskich starożytności stając się prekursorem kilku nauk pomocniczych historii w Polsce.
Pochowany na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim w Piotrkowie Trybunalskim: kwatera 47, grób nr 127.
Życiorys jubilata mógłby posłużyć za kanwę powieści lub epickiego filmu. Wykształcony w swoim rodzinnym mieście naukę kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim. Po wybuchu powstania listopadowego brał w nim czynny udział. Następnie pracował jako nauczyciel, urzędnik Banku Polskiego, referendarz, dyrektor kancelarii Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych. Został wybrany senatorem Królestwa Polskiego.
Jednak jego największe osiągnięcia, które do tej pory są źródłem wiedzy, związane były z zajmowanym stanowiskiem przewodniczącego komisji d/s inwentaryzacji zabytków Królestwa Polskiego. Historyk jest autorem m. in. pięciotomowego wydania “Opisu i widoków zabytków w Królestwie Polskim” zwanego potocznie “Albumami Stronczyńskiego”, “Pieniądze Piastów od czasów najdawniejszych do roku 1300: rozbiorem źródeł spółczesnych i wykopalisk, oraz porównaniem typów menniczych objaśnione”, “Dawne monety polskie dynastyi Piastów i Jagiellonów”
Jednocześnie z karierą urzędową zajmował się badaniem polskich starożytności stając się prekursorem kilku nauk pomocniczych historii w Polsce.
Pochowany na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim w Piotrkowie Trybunalskim: kwatera 47, grób nr 127.