Pomiędzy Wschową i Górą położona jest jedna z najstarszych dolnośląskich miejscowości nosząca od zakończenia II wojny światowej nazwę Siciny. Najstarsze wzmianki o istniejącej tu osadzie pochodzą z 1155 r. Na przełomie XIII i XIV wieku dobra sicińskie wraz z wsią stanowiły własność księcia głogowskiego Henryka III. W 1309 r. książę nadał je zakonowi cystersów z opactwa w Lubiążu. Od tego czasu przez ponad sześćset lat zakonnicy mieli wpływ na rozwój miejscowości. Stracili swoją własność po kasacie zakonu w 1810 r. Kartusze herbowe: po lewej herb opatów cysterskich z Lubiąża po prawej opata. W pierwszej połowie XVIII wieku ówczesny opat lubiąski Konstanty Bayer podjął decyzję o budowie nowego kościoła mającego zastąpić zbyt małą i będącą w nienajlepszym stanie wcześniejszą świątynię. Prace budowlane trwały w latach 1736-1740. W tym samym czasie wzniesiono w sąsiedztwie barokowy pałac-klasztor będący siedzibą reprezentanta opata cystersów z Lubiąża prepozyta Guillermo Steinera. Jego projektantem i wykonawcą był architekt i budowniczy Karol Martin Frantz. Okazały budynek na rzucie prostokąta ozdobiły freski malarzy ze szkoły Christiana Filipa Bentuma Jana Antoniego Feldera i Ignacego Axera. Po kasacie zakonu cystersów pałac stał się siedzibą właścicieli dóbr i wsi Siciny. Władali oni nimi do 1945 r. Po II wojnie światowej pałac przejęło państwo polskie. Przez lata mieściły się w nim różne instytucje. Od wielu lat pocysterski obiekt użytkują szkoła podstawowa i biblioteka.
Domino Maximus2 lata temu
Siciny to miejscowość przy drodze wojewódzkiej 305. Jadąc tą trasą bez problemu zauważa się kościół św. Marcina, ale pominie się ukryty za tym miejscem sakralnym pałac. Co ciekawe, mimo widocznych zniszczeń zewnętrznych, obiekt został oddany jako zespół szkół (przedszkole oraz szkoła podstawowa) wraz z gminną biblioteką. Surowy, prosty kształt pałacu jest ozdobiony freskami na drugim piętrze, nad głównym wejściem widnieją dwa małe posążki dzieci. Za pałacem działa firma w dawnych budynkach folwarcznych.
T C2 lata temu
Całkiem ładny Pałac , mimo iż nie jest jakiś cudowny to należy mu się nowe życie, bo naprawdę przetrwał wiele od rzucających dzieciaków kamieniami po konserwatora malującego przepiękny sufit z freskami białą farbą... no ale już niedługo doczeka się odnowy z czego bardzo się cieszę
Piotr Niemiałkowski2 lata temu
Ciekawy palac. W środku fresk w sali na Partnerze.
Najstarsze wzmianki o istniejącej tu osadzie pochodzą z 1155 r. Na przełomie XIII i XIV wieku dobra sicińskie wraz z wsią stanowiły własność księcia głogowskiego Henryka III. W 1309 r. książę nadał je zakonowi cystersów z opactwa w Lubiążu.
Od tego czasu przez ponad sześćset lat zakonnicy mieli wpływ na rozwój miejscowości. Stracili swoją własność po kasacie zakonu w 1810 r.
Kartusze herbowe: po lewej herb opatów cysterskich z Lubiąża po prawej opata.
W pierwszej połowie XVIII wieku ówczesny opat lubiąski Konstanty Bayer podjął decyzję o budowie nowego kościoła mającego zastąpić zbyt małą i będącą w nienajlepszym stanie wcześniejszą świątynię. Prace budowlane trwały w latach 1736-1740.
W tym samym czasie wzniesiono w sąsiedztwie barokowy pałac-klasztor będący siedzibą reprezentanta opata cystersów z Lubiąża prepozyta Guillermo Steinera. Jego projektantem i wykonawcą był architekt i budowniczy Karol Martin Frantz.
Okazały budynek na rzucie prostokąta ozdobiły freski malarzy ze szkoły Christiana Filipa Bentuma Jana Antoniego Feldera i Ignacego Axera.
Po kasacie zakonu cystersów pałac stał się siedzibą właścicieli dóbr i wsi Siciny. Władali oni nimi do 1945 r. Po II wojnie światowej pałac przejęło państwo polskie. Przez lata mieściły się w nim różne instytucje. Od wielu lat pocysterski obiekt użytkują szkoła podstawowa i biblioteka.