Ruiny Pałac Kłodzino

Miejsce z dużym potencjałem, kompletnie zapuszczone i zapewne trochę niebezpieczne. Wystarczyłoby wyciąć trochę krzaków, żeby chociaż odsłonić bryłę pałacu.

Kłodzino (Kloxin)
We wsi znajduje się neoklasycystyczny pałac o powierzchni 1204 m2, zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku w duchu późnego baroku i przebudowany w 1846 roku w formach klasycystycznych. Na początku XX wieku do obiektu dobudowano ogrodową werandę.
W 1975 roku w budynku przeprowadzono gruntowny remont.
Pałac jest opuszczony, w stanie postępującej ruiny.
W sąsiedztwie znajdują się zabudowania folwarczne oraz zdziczały park dworski z bogatym drzewostanem.
Prawdopodobnie od 1820 roku Kłodzino należało do rodziny Thoreinów.
W 1835 roku majątek przeszedł w posiadanie Augusty Henrietty Philipiny z domu Thorein i jej męża kapitana Ernesta Heinricha von Randowa.
W 1884 roku folwark obejmujący 1281,67 ha ziemi należał do ich syna Ernesta Heinricha von Randowa.
W rękach tej rodziny majątek pozostał z pewnością do 1929 roku. W czasie II WŚ właścicielem folwarku był niejaki Kühne.
Po II wojnie światowej w dawnym majątku urządzono PGR. Od 1998 roku należy do prywatnego właściciela.

Neoklasycystyczny pałac zbudowany w 2 poł. XVIII w., przebudowany 1846 r. i 1 pocz. XX w. Od 1998 roku należy do prywatnego właściciela. Opuszczony, w stanie postępującej ruiny. Wpisany do rejestru zabytków nr rej. 1203 z dnia 9 listopada 1991.

Fajny zabytkowy pałac ale w ruinie,zarośnięty i zaśmiecony teren.

Mrocznie😁

Niezwykle romantyczny zakątek, jakby żywcem wyrwany z filmów o poszukiwaczach zaginionych skarbów. Otoczony zdziczałym parkiem pałac ukrywa się w soczystych zieleniach zalewających go roślin. Samo założenie parkowe zasługuje na uwagę ze względu na występowanie sporej ilości rzadkich gatunków wśród nich m.in.: cyprysika groszkowatego i leszczyny tureckiej. Budynek datowany na drugą połowę osiemnastego wieku wybudowany został w stylu późnego baroku i przebudowany następnie na modłę neoklasycystyczną. Obiekt popadający w postępującą ruinę znajduje się obecnie w rękach prywatnego właściciela. Na szczęście możliwy jest wstęp na teren parku i podziwianie pałacowego gmachu z zewnątrz.

Kiedyś pałac tętnił życiem.Na parterze po prawej były biura PGR-u.Po lewej szkoła do której chodziłam (rok1963).Na piętrze mieszkali niektórzy pracownicy kombinatu,nauczyciele itp.My mieliśmy okna na park.Od strony parku wchodziło się do ogromnej sali gdzie raz w tygodniu przyjeżdżało kino i wyświetlali filmy.Odbywały się tam różne przedstawienia,tańce i ważne zebrania.Dla nas dzieci,to był istny raj-zwłaszcza w deszczowe dni.Było gdzie biegać ,skakać na skakance i grać w chowanego oraz zjeżdżać po grubej,śliskiej poręczy.Gdy wybudowali szkołę podstawową,w pałacu na jej miejscu powstała mała kawiarnia,sala telewizyjna i sala z bilardem.Młodzież jak i mieszkańcy wioski mieli gdzie się spotykać i miło spędzać wolny czas Jak wybudowali pierwsze osiedle bloków jedno- piętrowych,dostaliśmy tam mieszkanie.Obecnie,kiedy jestem już osobą wiekową i mieszkam w centrum Polski,bardzo miło wspominam dzieciństwo spędzone w pałacu i gdy widzę w jakim jest obecnie stanie,łzy same płyną po policzkach.😪To już nie jest to Klodzino ,które pamiętam z młodości.

Kiedyś musiało być pięknie szkoda ze takie miejsca niszczeją